SONSUZ OLALIM

Hep yıldız kayarken dilek tutulurdu değil mi ? 

Hiç düşündük mü belki de o kayan her bir yıldız aslında gökyüzüne ihanet ediyordu kendince. 

Suçu neydi ki gökyüzüne bir koldan sarılan yıldızların, kaybolamamak mı? 

Neden dilek tutardık peki ?

Bize yakın göründükleri için mi ? 

İşte ben öyle yapmadım. 

Dileğimi tutum ama ; kaymayan, ihanet nedir bilmeyen yıldızlara tuttum. 

O yıldızlar ki bir aşkla uçsuz güzelliklere açılan kapının kilidi.

Ve yine o yıldızlar ki boşluğun içinde parıldayan gerçekler.

İyi gelsin mi bu dilek? iyi gelsin mi  yıldızlar?

Şimdi ey dost sende aç pencereni, bak gökyüzünün eşsiz sonsuzluğuna.

Kapat o narin gözlerini, hisset yüzüne vuran sert rüzgarları.

Huzur dolsun için...

Tut şimdi dileğini kayan yıldızlara değil sıkı sıkıya gökyüzünde kalan yıldızlara.

Bağır bağırabildiğin kadar ''bu gökyüzü, bu yıldızlar benim dileklerim için var'' diye. 

İşte o zaman duyacaksın ''sonsuz olalım '' diye karşılık veren yıldızları...